Reisverslag Louisville 2025

En daar gaan we dan. In Nederland een heerlijke zon. Vanuit Düsseldorf boven de wolken ook. We komen vandaag uit Bremen, Hamburg en Zürich samen in Amsterdam. Sascha is gisteren vertrokken om de huurbus naar Des Moines, Iowa te rijden.

De vlucht van de KLM van Dusseldorf naar Amsterdam was goed verzorgd. De dames deelden flesjes water uit en een flinke muffin. Gratis.

Maar het is toch bijzonder dat we met een prijsverschil van 200 euro, goedkoper uit Düsseldorf kunnen vliegen dan vanuit eigen land. Hoe kan het nou dat iets meer enwegie vergt toch minder kost??

Tot ziens in de USA!

Zodra we boven land komen is het wit. Rivieren en meertjes bevroren. Hoe verder in bewoonde wereld komen de lijnen en blokken.

Nadat we geland zijn is het door de douane zien te komen. Wat een mensen! En we hebben nog 1 vlucht te maken. Redden we dat binnen 2 uur? Nieuw is de app MPC Mobile Passport Control. We vullen die in als we in de rij staan. En kunnen daardoor langs de hele meute heen.

Vervolgens moet de koffer opgehaald enmissen we eerst een blauwe koffer die zwart is. Gevonden weer door. Weer een controle van het paspoort en nog een keer de handbagage op de band. Natuurlijk blijft mijn tas weer voor een controle liggen. Niks aan de hand. En weer door. Nou... we moeten naar A6 en dat is bijna het verst weg... De vlucht vertrekt om 15.15 en om 15.00 hebben we nog altijd te lopen... De lampen lijken wel uit. Nog een bocht en daar staan nog twee dames te wachten op de laatste passagiers. Ons dus. Na het instappen vertrekken we.

Als we dan on Des Moines Iowa zijn staat Sascha ons op te wachten. Hij is gisteren vertrokken en de bus in zo'n 6 rijuren naar Des Moines heeft gereden. We halen onze koffers af... pech... mijn koffer is er niet. Komt vanavond alsnog.

Op nu naar een warme hap. We zijn er!

Donderdag 6 februari 2025. Om kwart over zeven rijden we weg uit het hotel na een goed warm ontbijt. Na een uurtje rijden stoppen we bij Memory Rock. Deze steen wordt jaarlijks voorzien van een nieuwe afbeelding. De tekst erop is treffend; '"We zorgden vandaag dat je morgen in veiligheid kan leven'".​ 

De volgende stop is bij om een beker koffie te halen. Dat zijn niet de basistarief apparaten die wij kennen met cappuccino's, espresso of zwarte koffie. Hier gaat het om toegevoegde smaken zoals hazelnoot en vanille. De zwartste koffie is nog steeds sterke thee. Hahaha.

Het eerste bezoek is naar de Claas fabriek in Omaha, Nebraska. Daar ontmoeten we de familie Otte. Ze gaan mee de fabriek door. Morgenmiddag zijn we bij deze pulling familie op bezoek.

De Claas fabriek draait op dit moment op 1 ploeg die om 6 uur begint en om 14.30 klaar zijn. 45% van de onderdelen wordt lokaal geproduceerd. De rest komt voornamelijk uit Duitsland. Ze assembleren hier de Lexxion combines. Als je een standaard uit de voorraden koopt kun je direct aan de slag. Wil je zelf samenstellen dan heb je zes maanden te wachten. De tractoren die we hier zien staan worden niet hier geproduceerd.

De vering over ongelijk terrein in combinatie met de rupsbanden is uniek voor Claas. Ongelijk terrein wordt met deze vering niet zo ervaren. De rupswielen zijn niet uit te wisselen met wielen zoals bij John Deere. Maar daarmee zijn ze onvergelijkbaar beter.

Graepel. 
Menigeen heeft hier nooit over gehoord. Het bedrijf zet ook niet het beeldmerk op het product. Alles van metaal met gaatjes wordt hier gemaakt. Welhaast alle moderne tractormerken, Corvette, Daimler, Caterpillar etc etc. Maar ook de treeplank van de Amazon bestelbus.

We krijgen een rondleiding door het gehele bedrijf waar de rollen platen binnen komen, ponsmachine en laser machines. We zien platen met verschillende gaten in hexagon vorm geponsd. Vormen voor de gril van tractoren Steiger zien we liggen in aantallen. Complexe vormen waar ze metalen strips erbij aan lassen zodat het halffabrikaat direct geassembleerd kan.

Een heel interessant bezoek.

De bezoeken zijn voorbij. Tijd voor wat cultuur. Eerst de nabijgelegen Boot Barn bezocht. Kun je het niet vinden? Dan is het er niet! 
Ook broeken, blouses en bling bling.

Roadtrip stop. 
Er zijn 100 beelden die de pioniers uitbeelden. Vanaf 1835 trokken er honderdduizenden mensen naar de USA om daar een nieuw begin op te bouwen. Al verder en verder door de staat Nebraska.

Sample Title

Sample Text

We lopen de wandelboulevard op en staan dan boven de Missouri rivier. De langste rivier van de USA. 
Aan de ene zijde Iowa en de andere zijde Nebraska.

Beide Staten hebben een landklimaat. Zomers temperaturen tussen 25-35 met pieken tot 40 graden. 
Winters koud tot -25 en de wind laat het nog kouder aanvoelen. De zon zakt. Het wordt tijd te gaan eten.

Na een snelle lunch starten we om 13 uur bij de staalfabriek van Nucor. Het eerste deel zien we de producten die ze fabriceren. Uit een basis van staven die opnieuw opgewarmd worden, worden allerlei klantorders geproduceerd. Het materiaal wordt opgerekt en tot staven en allerlei vormen.

Daarna gaan we naar de ovens. Dit was echt giga gaaf om te zien. Het materiaal komt uitsluitend als oud ijzer binnen. Hebben ze een tekort dan gaat de prijs omhoog waardoor er weer voldoende binnen komt. We zien dat een pot gevuld wordt met het rauwe materiaal. Er gaat een staaf
in deze pot die met 100 ton gevuld is. De staaf heeft een zo hoge temperatuur dat het ijzer wat aangeraakt wordt smelt. Dat gaat als vuurwerk met knallend vuur. Er worden van 4 kanten gas ingespoten en ook afgezogen. Deze gesmolten vuurdamp bevat metalen die ze opvangen. Het restant is het bijna schone metaal. Dit wordt verder verwarmd en in in ern grote pot opgevangen. We zien ook dat deze pot geledigd wordt in een mal waarna de staven eruit komen. Deze worden automatisch met een laser gesneden. Dit is ehet basismateriaal voor de verdere productie.

Tijden de 3,5 uur horen we van alles over het bedrijf en de werknemers. Voor dit verslag is het meest bijzondere dat we deze kans kregen het te zien door de tractorpulling contacten in Nebraska.

Nu zondagavond. Met de beentjes omhoog, het buikje gevuld en een drankje bij de hand. Wat hebben we prachtige dagen gehad. Veel gelachen, veel gehoord en veel gepraat. Allemaal nieuwe mensen, allemaal spontaan en gezellig. We zijn opgeteld in uren meer dan een dag samen opgetrokken. Het heeft zo'n geweldige indruk op mijzelf gemaakt.

Outlaw Nebraska, we komen terug. Het was fantastisch bij jullie.

Ik loop even achter met het verslag... vanavond op tijd het mandje in. We praten hier nog na en wensen jullie thuis alvast een goede maandag!

We zijn op bezoek bij Wes Sievers - Runnin Rowdy. Hij heeft een feedlot voor koeien waar ik gisteren over schreef. Maar eerst de pulling machine. Hij nam in 2023 een frame van de familie Otte over. Dat was in maart. In juni stond hij al op de baan. En reed het hele seizoen zonder uitval! Dat is klasse!

In die paar maanden bouwde hij samen met de familie Otte de hele machine op. Rijdend op diesel en dat doen er maar twee in de Light Limited Modified klasse. Wes spreekt vlot en heeft daarbij een vrolijke lach op zijn gezicht. Hij geniet van het vertellen over die periode. Hij zegt dat er onderdelen op de machine kwamen waar hij nooit eerder weet van had gehad. Het was een inspannende, vol drukke tijd maar het lukte en de machine presteerde goed.

De sport brengt hem veel nieuwe contacten en een uitdaging. Er is een nieuwe regel dat de turbo afgeschermd moet worden. Hij heeft een frame gemaakt maar nu blijkt dat het vermogen daarop onderuit gaat. Er is een afspraak bij de Dyno gepland en daar zal meer getest gaan worden.

We krijgen een lunch aangeboden. Hamburgers met salades en chips én een heerlijk dessert gemaakt door Whitney, de vrouw van de medewerker. Ze maakt als hobby taarten en koekjes voor gelegenheden. Ik schep twee keer op van haar taarten. Té lekker.

Na de heerlijke lunch rijden we naar de kameraad van Wes, een paar mijlen verderop. Daar treffen we Eric Grone met The Husker Hooker, een IH Super Farm pulling tractor. De schuur is prettig verwarmd, de Country muziek staat luid op. 

Iedere donderdag avond komen de de pulling vrienden samen in de Saloon op het erf. Vol met trofeeën en flessen drank. We houden het bij een Busch Lite en een cola voor de chauffeur van de bus. De sfeer is fantastisch. Zelfs ik ontspan bij deze gemoedelijke mensen. 

Dit is vakantie!

In de namiddag gaan we naar Bowdie Otte, zijn vrouw Heather en volwassen zonen Blake en Gage. Bowdie kwam eerder al eens naar Duitsland alsook zijn zoon Blake een aantal jaren later. Sascha had met deze familie contact over de Allison motoren.

Bowdie is een leraar technisch onderwijs en bouwde meer dan eens een tractor met de leerlingen als les tijdens schooluren. De beide zonen geven ook les op school. Gage in de vakken als timmeren en metaaltechniek en Blake heeft leerlingen die gekozen hebben voor metaaltechniek.

De familie rijdt twee machines in de Light Limited Modified waarop Allison motoren met de namen Warhawk en Frequent Flyer. Zoon Blake bouwt nieuwe machines op en probeert er ieder jaar één af te leveren. We krijgen allemaal een Otte T-shirt. Wat een royaal gebaar. 

Tot zover over de machines. De ouders van Bowdie komen ook in hun Otte hoodies. Ze gaan mee naar menig wedstrijd. De vrienden Dalton en Andrew met hun vrouw alsook de vrouw en vriendin van de zonen komen. Wes en nog meer pulling vrienden. Het is een hele groep die aanschuift bij de bbq. De koelkast is totaal gevuld en er wordt gepraat en gelachen. De sfeer van de Saloon zet zich hier voort.

Als meiden praten we over de kinderen, werk en vakantie. Ijsvissen en jagen als hobby en vakantie invulling. Vakantie Hawaii alsook het heerlijke eten; zachte kaas met kruiden en kaas en paprika met taco's. Om de vingers erbij op te eten.

Tegen elven beginnen enkelen te gapen. Het is tijd om afscheid te nemen. We zijn meer dan een dag samen op pad geweest. Wat was het super. We hebben genoten! Veel gehoord, gepraat en gelachen. 

Buiten is het koud!    Minus 13 en gevoelstemperatuur van -17.

Vandaag maar liefst een rit van 575 km. Maar de zon schijnt. Dus wie moppert? Wij niet.

Vanmiddag zijn we te gast bij Schramek family farms. Dennis en kleinzoon Braydon heten ons welkom in de verwarmde schuur. De tractor staat klaar om geladen te worden. Opa Dennis is trots. Afgelopen jaar werden ze kampioen in Tomah, wonnen de Bowling Green ring, winnaar op de Scheid Diesel Extravaganza alsook op de Enderle Pull. Nu staat de tractor er weer scherp en strak bij.

Dennis verteld dat het lastig is om personeel te krijgen voor de akkerbouw waar ze plm 14.000 ha bewerken. Ze doen als meerdere jaren mee aan een scholingsprogramma met Afrika. Goede mensen, goede werkmentaliteit, goede machine kennis. Het doel om deze mensen te behouden. De eerste jaren op een visum van 8 maanden en 2 maanden terug. Maar helaas blijven veel mensen weg naar de scholing. Geen stabiele basis helaas.

We lopen langs de tractoren en machines. John Deeres uit de 9-serie. Er staat een oldtimer collectie van Allis Chalmers, vele Ford tractoren. Sommige gerestaureerd. Langzaam worden we koud van het buiten lopen. We bedanken hartelijk en gaan dan verder.

Steak & spare ribs. Afgeblust met een biertje. Een heerlijke maaltijd. En dan naar het hotel waar we net als andere avonden samen zitten en nog een poos napraten.

Ik krijg meer last van mijn oog. Het lijkt of het aantal het ontsteken is. Ik hoop dat het na een goede nacht wat beter zal zijn. 
Welterusten!

Ps Morgen gaan The Gate Way Arch van St.Louis op.

Dinsdag 11 februari. In St. Louis staat de Gateway Arch. Een 192 meter hoge poort. Het beeld uit de poort waardoor de pioniers gingen om een nieuw bestaan op te bouwen.

We gaan in lift-bakjes waarin maximaal 5 mensen kunnen. Ben je langer dan 1.90 meter lang, dan wordt het wat krap. Boven hebben we een mooi uitzicht over de stad St. Louis.

Er is een museum bij. Neem de tijd als je hier komt want er is veel te zien over de geschiedenis van Amerika. Ik wist niet dat Mexico eerst de Spanje territorium was wat tot ver in de USA strekte. Ook wist ik niet dat de Indianen sinds ze nagenoeg totaal verdreven waren de latere jaren weer overal grond terug kregen om met hun gemeenschap te leven. De pionierswagens en de spullen die je onderweg nodig had voor het koken - de Dutch stove - een gietijzeren pan dienje in het vuur kan zetten. Deze wordt nog steeds verkocht.

Vandaag is het regenachtig. In Louisville is er sneeuw gevallen. Er wordt meer sneeuw verwacht.

Tussen de middag eten wij bij Geo's Gas Station. Geen keten en ook niet fast (snel). Maar leuk met de kentekenplaten aan de wand. 
Ook het menu heeft leuke namen als Route66, Hot Rod Cod en Roadrunner Chicken.

Tim Engler is een pionier en uitvinder pur sang. Ervaring deed hij op met zijn Mission Impossible als modified in zelfs 4 klassen. En werd in eenzelfde jaar kampioen van die klassen.

Hij is bekend om onder andere zijn frames. Die zijn zo sterk dat ze tientallen jaren mee gaan. Zonder breuk of buiging, zinder aanpassing. Zeg maar wat je erop wil hebben. Tim Engler geeft zo veel kennis. Je moet alleen wel geduld hebben. Je bent over 1,5 jaar aan de beurt om je wensen door hem met zijn team te laten realiseren.

Hij bouwt ook tractoren op, heeft een testbank voor motoren, een rollerbank die hij prettiger vindt omdat je dan meteen kunt meten vanaf het starten van de motor. Over staat meetapparatuur en gebruiken ze meetinstrumenten om het product te testen.

Dit is zo'n typisch bedrijf dat bij elke uitbreiding van de werkzaamheden er een stuk werkplaats erbij heeft gezet. En zo dolen we door het hele bedrijf. In Tulsa is er een raceweek waar in een indoor hal 1700 micro racers voor de eer en beker strijden. Engler maakt voor deze sport ook een lijst van onderdelen en komen op de rollerbank om de prestaties verder te zien verbeteren.

We zijn onder de indruk van hetgeen Jon op de foto in zijn handen heeft. Uit een blok of stuk aluminium. We zien de machine het fabriceren. Zo licht als een veertje. Sascha vult aan dat o.a. Rob van der Waal ook op deze manier allerlei onderdelen vervaardigd.

Wat een hartelijke prettige man. Hij heeft er echt schik in dat hij ons van alles kan laten zien. Zijn vrouw Tammy loopt met ons mee en is ook zo gastvrij. Dochter en kleindochter komen ook even ons groeten. De website zijn ze aan het vernieuwen zodat veel producten online verkocht kunnen worden.

Als we na de rondleiding buiten nog even aan het napraten zijn komt Tammy eraan met mutsen voor ons allemaal.

Buiten regent het. Gelukkig geen sneeuw. Echter door de regen bekijken we de grootste 4WD collectie ter wereld alleen in de schuur. Het onderwerp oldtimer tractoren is niet echt iets voor een puller. Maar deze collectie komen langs en ik wil graag de man ontmoeten.

Wat is hij enthousiast. Met trots verteld hij dat hij nog één type mist en weet waar die staat. Ondertussen begint de ruimte te klein te worden. Uitbreiden is niet mogelijk op de plek waar hij door de snelweg en rivier totaal ingesloten zit. Dus verkoopt hij de tractoren en werktuigen om ruimte te maken.

We mogen over de spatborden heen klauteren. Maar na een paar tractoren vindt ik dat toch te gek. Komt dat ik dit jaar een 55plusser wordt? Waarschijnlijk want de jongelui zijn al achterin de schuur.

Het merk Roma heb ik niet eerder van gehoord en als ik dat uitspreek verteld hij de historie in enkele zinnen. Maar daarboven op die spatborden... heb ik mijn concentratie wel nodig.

Twee jaarlijks organiseert hij een show. Alles start en alles rijdt. Bijna 50 stuks en buiten nog vele dubbelen en onderdelen.

We bedanken hem en gaan naar de warmte van een Duits restaurant.

Woensdag 12 februari. Voor we naar Louisville gaan staat eerst een bezoek aan de Corvette fabriek op de agenda. In het museum krijgen we een rondleiding. Een aanrader! De jonge man verteld het ene na het andere verhaal, toelichting of uitleg. Prettig te volgen door de headsets die gebruikt wordt.

Je kunt voor 1500 dollar meer je auto hier ophalen. Dan ben je een VIP en zijn ze een dag met je bezig voor je de auto zelf naar buiten rijdt.

De witte auto is van de oprichter Arkus zelf. Hij gaf het zijn vrouw en deze zei; dat ding eruit of ik. Dus metselde hij de auto in een garage in. Het werd 30 jaar later ontdekt. Gegeven aan de dochter die het in de woonkamer heeft gezet. Daarna kwam het in het museum. Met nog geen 3000 mijl gereden. In totaal originele staat.

We hebben de kans zelf achter het stuur te zitten. Rutger is de snelste van ons. Kom je in het gras dan hobbelt de auto. Net echt. We zouden er nog kunnen eten. Maar dat doen we liever halverwege de rit naar Louisville. Here we come!

En dan de Braodbent arena waar iedereen staat opgesteld. Per klasse en op startnummer zoals het in het programmaboek staat.

Dit is echt mega. Je kunt met de rijders en hun familie praten. Je kan kort om de tractoren heen lopen. Binnen is het aangenaam warm. Heel simpel zonder stoelen en ook niets te koop.

Pas als het gewichtenblok in het zand komt weet je zeker dat je naar de finale mag. Dit gaat mooi rustig.

Voorgaande jaren zaten er nog mensen boven dat gedeelte waar de tractor in het zand kwam.

Toch blijft het vreemd dat wat veiligheid moet bieden gebruikt wordt om onveilig te zijn.

Er zijn nog een aantal leuke filmpjes zijn te zien op onze Facebook pagina

De Broadbent hal waar al eerder foto's van voorbij kwamen. Indrukwekkend als foto en een belevenis om daar te zijn.

De landbouwbeurs is een mensenmassa vergelijkbaar met de Agritechnica in Duitsland. De stands zijn leuk om langs te lopen. En verschillen te zien. Bij de New Holland stond pulling team Elsinga. Ze zijn te volgen staat op het bord door de code te scannen. Bij de twee bedrijven waar ik om een visitekaartje vroeg, zeiden ze dat ze die niet hadden. Scan de code!

Vrijdag 14 februari gingen we ontbijten bij de Cracker Barrel. Het was druk op de parkeerplaats. Het menu is vooral veel. Een simpele boterham met ei staat niet op de kaart Wel dat je de hele dag gevulde pannekoeken kan krijgen en daarbij krijg je dan een ei erbij. Een ontbijtje begint met 800 calorieën. In de Waltmart kom je door een tunnel van balonnen en bloemen voor Valentijnsdag. In de outdoor winkel staat voor een miljoen aan opgezette dieren en een aquarium met vissen. Wil je buiten recreëren, dan is hier álles! Van boot tot hoogzit tot vleessnijmachines om alles wat je gejaagd of gevist hebt te kunnen eten en verwerken. Een ronde koelbox voor in het water, had ik niet eerder gezien maar past helaas niet in mij koffer voor Rob. Hij zet thuis dit verslag op deze website CountryLifeTours.nl 😉

Nog een paar foto's van onze belevenissen. Cowboylaarzen en bling bling broeken. Dan hoor je er helemaal bij. De vrachtwagens zijn als een tiny house. Met een bestcikerde trailer zijn het prachtxombinaties. De teams worden met de hele familie en crew in het zonnetje gezet als ze bij de eerst 3 eindigen. Ook in de voorronden. Met een gesprek, een bokaal en foto shoot.

De reis ging gelukkig verder voorspoedig. Geen stress gehad door een ruime planning. Op het vliegveld is het ook rustig en de controle zijn we vlot door. De reis zit er nog niet op. Maar als we op tijd bij de gate zijn, dan zit mijn taak er eerst weer op.

Daarom blijft het voor mij een bijzonder moment. Geen ongelukken, geen ziekte, geen gekke dingen en nu dus op het vliegveld. Klus geklaard en dooorrrr... bedankt voor het volgen en jullie reacties!

Tot ziens, somewhere, someday. Groeten, Anne-Marie